Person: GÜMÜŞ, TAMER
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Arş.Gör.
Last Name
GÜMÜŞ
First Name
TAMER
Name
4 results
Search Results
Now showing 1 - 4 of 4
Publication Open Access Ekstrem toleranslı Puccinellia distans bitkisinde proteomik analizler(İstanbul Kültür Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı / Moleküler Biyoloji ve Genetik Bilim Dalı, 2020) GÜMÜŞ, TAMER; Çelik, ÖzgeBor (B) elementi, bitkiler için vejetatif ve generatif gelişme evrelerinde önemlidir. Bitkilerin gelişim süreci ve yaşamı için gerekli olan doğal metabolik aktivitelerini devam ettirebilmeleri için gerekli olan bir mikro besleyici esansiyel elementtir. Bor elementinin eksikliğinde veya aşırı bor alımında bitkilerde metabolik rahatsızlıklar oluştuğu bilinmektedir. Son zamanlarda artan bor stresi önemli bir abiyotik bir stres olarak dikkat çekmektedir ve yüksek bor konsantrasyonlarının sıklıkla tuzlu topraklarda bulunması bor stresi ile kombine tuz stresinin araştırılmasının bitkiler için oldukça kritik yanıtlar vereceğini düşündürmektedir. Tuz akümülasyonu, iyon toksisitesi, mineral dengesindeki bozulmalar, membran geçirgenliğinin değişmesi ve kararsızlaşması, azalan fotosentez ve enerji metabolizmasındaki değişimler gibi bitkinin hayatta kalması için gerekli olan metabolik aktiviteleri etkilemektedir. Türkiye'de çorak çimi ismiyle adlandırılan Puccinellia distans türü hem tuzlu hem de yüksek konsantrasyonda bor içeren topraklarda rahatlıkla yaşayabilmektedir. Puccinellia distans, bor elementi için yüksek miktarda akülümülasyon kapasitesine sahip olan hiperakümülatör bir halofit bitkidir. Yüksek oranda bor ve tuz içeren topraklarda metabolik faaliyetlerini aksatmadan yaşayabilmektedirler. Bu sebeple gerçekleştirilen bu tez çalışmasında amacımız, monokotiledon bitkiler için uygun bir model organizma olabileceği öne sürülen, yüksek tuz ve bor stresine direnç gösteren, hiperakümülatör bir bitki olan Puccinallia distans bitkisi kullanılarak bitkilerin tuz ve bor direncine katkı sağlayan moleküler yolaklarının aydınlatılmasıdır. P. distans bitkileri çimlenme aşamasının ardından 2 haftalık fideler noksanlık/B0 (0µM), kontrol/B1 (30µM) ve yüksek seviyede/B2 (4mM) olmak üzere 3 farklı bor dozu uygulanmıştır. Bor uygulamalarıyla eş zamanlı olarak NaCl uygulaması da başlatılmıştır. Noksanlık/T0 (0mM), kontrol/T1 (100mM), yüksek tuz/T2 (250mM) NaCl uygulamasına 30 gün süreyle maruz bırakılmıştır. Stres uygulamasının sonrasında bitkilerden total protein izolasyonları yapılarak -80 oC'de saklanmışlardır. Farklı konsantrasyonlarda bor ve tuz uygulanan Puccinellia distans bitkilerinden izole edilen proteinlerin iki boyutlu jel elektroforezi analizleri yürütülmüş olup elde edilen jeller PDQuest™ (Bio-rad ABD) yazılım aracıyla analiz edilmiş ve normalizasyon sonrasında 9 jel üzerinde toplam 2088 protein spotu saptanmıştır. En çok protein spotu, 282 spot ile Bor ve tuz noksanlık (B0T0) koşullarında yetiştirilen bitkilerden elde edilen ait jellerde saptanmıştır. En az protein spotu ise B noksanlık ve yüksek tuz (B0T2) koşullarında yetişen bitkilerden izole edilen proteinlerin iki boyutlu jel elektroforezi örneklerinde saptanmıştır. Saptanan 2088 spot arasından bor konsantrasyonundaki değişimler baz alınarak PDQuest Advanced programı ile analiz edilmiş ve istatistiksel olarak anlamlı artış veya azalış gösteren 28 spot belirlenmiştir. Jellerden kesilen spotların içerisinde bulunan proteinlerin metal iyonlarıyla olan etkileşimleri incelenmiştir. Bu incelemeler ışığında seçilen 28 spottan 17 tanesinin yüzeyinde Bor iyonlarına ait emisyonlar saptanmış ve analizlerde bu spotlar kullanılmıştır. Sonuç olarak bu tez çalışmasında Puccinellia distans bitkisinde bor ve tuz artışına bağlı olarak değişiklik gösteren proteinler gösterilmiştir. Elde edilen sonuçlar, kombine stres uygulamalarından elde edilen sonuçlar ile karşılaştırılarak tartışılmıştır.Publication Metadata only Puccinellia distans - A potential plant to reveal boron toxicity and salt tolerance mechanisms(ELSEVIER, RADARWEG 29, 1043 NX AMSTERDAM, NETHERLANDS, 2019-11-15) Hakkı, E. E.; Pandey, A.; Khan, M. K.; Hamurcu, M.; Gezgin, S.; Atmaca, E.; İnanc, M.; Çakir, O.; Tarhan, C.; Sameeullah, M.; ÇELİK, ÖZGE; GÜMÜŞ, TAMERPublication Metadata only BABA Pre-Treatment Before Drought Stress Revealed Tolerance Related Proteomic Alterations in Rice(Wiley, 2022) YALÇIN, HM; MAYTALMAN, S.; İHVAN, YF; GÜMÜŞ, TAMER; MERİÇ, SİNAN; AYAN, ALP; ATAK, ÇİMENPublication Open Access Biochemical and Proteomic Analyses in Drought-Tolerant Wheat Mutants Obtained by Gamma Irradiation(MDPI, 2024) Şen, Ayşe; GÜMÜŞ, TAMER; Temel, Aslıhan; Öztürk, İrfan; ÇELİK, ÖZGEThe bread wheat cultivar (Triticum aestivum L. cv. Sagittario) as a parental line and its mutant, drought-tolerant lines (Mutant lines 4 and 5) were subjected to polyethylene glycol (PEG)-induced drought. Drought stress resulted in decreased chlorophyll levels and the accumulation of proline and TBARS, despite increases in activities of catalase, peroxidase, and superoxide dismutase enzymes. Transcription of the genes encoding these enzymes and delta-1-pyrroline 5-carboxylase synthetase was induced by drought. 2-DE gel electrophoresis analysis identified differentially expressed proteins (DEPs) in the mutant lines, which are distinguished by "chloroplast", "mitochondrion", "pyruvate dehydrogenase complex", and "homeostatic process" terms. The drought tolerance of the mutant lines might be attributed to improved photosynthesis, efficient ATP synthesis, and modified antioxidant capacity. In addition to proteomics data, the drought tolerance of wheat genotypes might also be assessed by chlorophyll content and TaPOX gene expression. To our knowledge, this is the first proteomic analysis of gamma-induced mutants of bread wheat. These findings are expected to be utilized in plant breeding studies.